Przepuklina pępkowa to postać przepukliny brzusznej. Pojawia się, gdy elementy jamy brzusznej wydostają się przez niedomknięty pierścień pępkowy i uszkodzoną powłokę jamy brzusznej, a następnie przemieszczają się poza nią. Wówczas w miejscu pępka lub w jego okolicach powstaje charakterystyczne wybrzuszenie, które w terminologii medycznej nazywa się workiem przepuklinowym.
Przepuklina pępkowa to najczęściej drobna wada wrodzona, pojawiająca się u niemowląt. Narażone są na nią przede wszystkim dzieci z niską wagą urodzeniową i wcześniaki.
U niemowląt przepuklina pępkowa zwykle jest widoczna w postaci wybrzuszenia, które znika samoistnie w ciągu roku od narodzin dziecka. Sprzyja temu wzmacnianie mięśni tłoczni brzusznej poprzez częste układanie dziecka na brzuchu.
Jednak w niektórych przypadkach może dojść do jej rozwoju. Wtedy u dzieci pojawia się elastyczny guzek uwypuklający pępek. Podczas badania dotykiem można wcisnąć część wypukłości do środka. Wybrzuszenie staje się bardziej widoczne, gdy naciąga się mięśnie brzucha, np. podczas płaczu, kaszlu lub podczas wypróżniania. Towarzyszy temu uczucie pobolewania lub nieokreślonego dyskomfortu w okolicy pępka i nadbrzusza.
U dzieci wykonuje się zabieg chirurgiczny, który nazywa się hernioplastyka. Podczas zabiegu każda tkanka, która wybrzusza się do worka przepuklinowego, zostaje cofnięta do jamy brzusznej, a brzegi ubytku się zszywa.